>Ateist bir adam bir gün ormanda geziyor
> >ve etrafındaki güzelliklere bakıyormuş

> >
> >Evrim ne güzellikler yaratıyor! diye
> >düşünüp mest oluyormuş
> > > birden arkasında kocaman bir ayı belirmiş ve onu
> >kovalamaya başlamış
> >
> >Adam bütün gücüyle kaçıyormuş ama her
> >arkasına bakışında ayının daha hızlı
> > > olduğunu fark ediyormuş.
> >Dakikalarca süren bir kaçışın sonunda adamın
> > > ayağı yerdeki bir dala
> >takılmış, ayı adamın üzerine atlamış, pençesini
> > > kaldırmış, tam vurmaya
> >hazırlanırken adam "Allahım! diye bağırmış.
> >
> >Bir anda zaman durmuş ayı donmuş,
> >ormandaki nehir bile akmaz olmuş
> >bir anda orman kararmış ve gökyüzünden bir
> >ışık huzmesi adamın üzerine parlamış.
> > > Çok derinden gelen ilahi bir ses
> >adama; "Yıllarca bana inanmadın, yaratılışı kozmik bir kazaya bağladın,
> >
> >sana bu durumda
> >yardım etmemi mi
> >istiyorsun? Seni sevgili bir kulum mu saymalıyım?" demiş.
> > > Adam utanç
> >içinde: "Biliyorum bunca yıldan sonra dindar biri olmayı istemem haksızlık,
> >
> >ama hiç olmazsa ayıyı dindar yapabilir
> >misin?" demiş.
> > > "Peki" diye karşılık vermiş ve ışık kaybolmuş. Nehir
> >tekrar akmaya başlamış her şey eski haline dönmüş.
> >
> >Ayı iki pençesini de göğe doğru çevirmiş
> >ve konuşmaya başlamış;
> >"Allahım, senin rızkınla orucumu açıyorum,
> >hamdolsun bana verdiğin nimetlere..."